Reizen Waes Wereldsteden
Ik heb Reizen Waes gemist, omdat ik naar voetbal heb zitten kijken. Niet omdat ik een vriend heb die persé daarheen wilde zappen. Nee hoor, ik heb voetbal ‘moeten’ kijken, omdat ze dat bij de NPO belangrijker vinden dan en lesje cultuur. Ik heb vijf minuten door waterige ogen naar het scherm gestaard. Toen al mijn moed bij elkaar geraapt, m’n tranen gedroogd en gegaan wat er gedaan moest worden. Noodhulpverlening voor mensen die net als ik afhankelijk zijn van Tom voor hun wekelijkse portie charisma en nu met een ernstig tekort kampen.
Waes, maar dan anders
Beste mede-lotgenoot (als ik je beter leer kennen ga ik je misschien ‘lieve’ noemen, dat heeft even tijd nodig om te groeien), Het charisma van Reizen Waes presentator Tom kan ik helaas niet bieden. Ik kan je wel meenemen naar twee verborgen pareltjes uit ons eigen kikkerlandje, zoals Tom ons altijd meeneemt naar grote metropolen die de gemiddelde toerist links laat liggen. Het enige wat jij thuis moet doen, is je inbeelden dat Tom dit presenteert voor je. Daar gaan we dan.
Pareltje 1: Langeraar (Zuid-Holland)
Een schitterend dorp gelegen onder de aanvliegroute van de Polderbaan. Wie een beetje haast heeft en met 50 kilometer per uur het dorp inrijdt, knippert één keer met z’n ogen, hobbelt over drie klinkers en vliegt aan de andere kant het dorp uit.
Ooit was het dorp vooral bekend onder wandelaars uit alle uithoeken van de wereld vanwege haar ligging aan de Europese Wandelroute E11. Tegenwoordig is het paradijselijke plaatsje een populaire bestemming geworden voor haar bewoners. Van de buurtsuper tot de geraniums in plantenbakken aan de lichtpalen; ‘Langeraarders’ raken niet uitgekeken van Langeraar. Dat is maar goed ook, want wie geen auto heeft en niet bereid is de fiets te pakken, komt Langeraar niet uit.
Er is mij verteld dat zelfs sport hier evolueert hier binnen de dorpsgrenzen. De ‘beddenrace’ bijvoorbeeld, is een zeer uniek sportevenement wat slechts in enkele dorpen in Nederland beoefent wordt. Door teams, bestaand uit twee mensen en een matras op drie wielen met een stuur, worden er zo veel mogelijk rondjes afgelegd in een uur . Ombeurten duwt iemand het bed op hoge snelheid door de straten van het dorp. Dat wil ik natuurlijk meemaken. En daarom vraag ik Demi of ze mij een rondje mee kan nemen.
Demi; ‘’Nou Tom, wat vond je ervan?’’
Tom; ‘’Amai, das zot! Hoe hard denkt ge dat wij gingen? We vlogen daar bijna uit de bocht!’’
Demi; ‘’Vet hè, vond je het eng? Ik had eigenlijk verwacht dat je Pascal voor je zou laten rennen’’
Geloof mij, dit is next level ‘bedsport’ en een absolute must-see wanneer je dit prachtige dorp in Augustus bezoekt!
Pareltje 2: Terwispel (Friesland)
Sportievelingen die massaal de hardloopschoenen uit het vet halen om de dijken en de weilanden te trotseren als onderdeel van de goede voornemens. Druppeltjes oliebollenvet sijpelen uit hun arm-poriën, die glinsteren in de opkomende zon op een koude winterse morgen. Een vast element in het straatbeeld van een gemiddeld dorp op 1 januari. Maar niet in het dorp dat ik vandaag ga bezoeken; Terwispel.
Tot 2020 praatte kroegbaas Jolke van café Spaltenbrêge, de ‘biergermeester’ van Terwispel, zijn volk af van het idee om mee te doen aan concepten als ‘goede voornemens’ en ‘dry january’. Hij sprak de legendarische woorden; ‘’Het lichaam moet niet in één keer stop. Dat is helemaal niet goed voor het lichaam. Ik raad het alle mensen aan, doe dat niet. Ga gewoon in januari rustig nog even door. En begin dan in februari. En als dat niet lukt, doe dan in maart.’’ Wie Nederland bezocht in Januari en toe was aan een straatbeeld met meer reuring, moest absoluut langs Terwispel piepen. Dankzij Jolke, slingerden ‘Terwispelaars’ ook in januari met pintjes in de hand over straat.
Dat straatbeeld is echter wel veranderd sinds Jolke heen is gegaan in 2020. Het dorp is volledig leeggelopen. Waar de voormalige dorpsbewoners naartoe zijn, blijft een groot mysterie. Er gaan zelfs geruchten dat ze als politieke vluchtelingen naar Engeland zijn gevlucht. Ze zouden daar zijn opgevangen door ene ‘Boris Johnson’ ergens in een kelder in Downing Street, maar hard bewijs is hier nooit voor gevonden.
Wat ik wel weet is dat deze rijke cultuurgeschiedenis van Terwispel een populaire reisbestemming maakt voor een ieder die een post-apocalyptische ervaring wil evenaren. Ik heb er kippenvel van. Vooral als ik langs de enige overgebleven bewoner van het dorp wandel. Een tuinkabouter, nochtans vastgespijkerd aan een hek.
Dit was het dan voor ‘Reizen Waes, maar dan anders’
Soit. Ik denk dat het tijd is voor mij om me weer bezig te gaan houden met grote metropolen zoals Caïro en Londen. Maar eerst, een goed gesprek met de NPO. Mij zomaar van de buis halen voor een potje voetbal… ‘d’n evenaar loopt niet door uwen gat hè!’
Beeld bron: privé collectie Demi Vonk. Het hoofd van Tom Waes middels fotobewerking ingevoegd. Originele foto van het hoofd van Tom Waes is afkomstig van een Still Tv NPO.
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Reizen Waes Wereldsteden te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
