Mijn zoon en zijn gezinnetje kwamen logeren. Maandag in de namiddag zouden ze, vanuit Hongarije waar ze wonen, landen op Schiphol. Oma was er maar druk mee. Tijdens de logeerpartij wil ik zo weinig mogelijk tijd verspillen aan huishoudelijke taken, dus de wasmand moest leeg. Er moesten bedden opgemaakt worden én het belangrijkste de keukenkastjes en koelkast moesten worden gevuld.
Jantje
Op maandag is mijn jongste kleinzoon, Jantje altijd bij me. Geen andere naam had hem beter gepast. Jantje is anderhalf en een behoorlijk strong willed exemplaar. Jantje huilt, Jantje lacht. Of beter gezegd Jantje lacht of Jantje is pisnijdig. En dan bedoel ik niet ‘ik leid hem wel even af met een koekje’ pisnijdig, maar het échte werk. Als het mij geen zweetlip of lichtelijk paniekje zo nu en dan zou opleveren zou ik er zowaar van onder de indruk zijn.
Kortom huishoudelijke taken schoten niet erg op met deze kleine terror-dreumes. Ik besloot dat ik die wel af zou handelen tijdens zijn middagslaapje. Eerst maar eens even naar de Appie. Dat luistert vrij nauw. Laat hem niet de winkel inlopen om hem vervolgens in een winkelwagentje te willen proppen, want dat staat garant voor drama. Ik til hem uit het autostoeltje en zorg er vooral voor dat zijn voetjes de grond nog niet hebben geraakt alvorens ik hem in het winkelwagentje zet. So far so good.
Etter met een missie
Dan gaan we van start. Oma pakt artikelen, geeft die aan Jantje en Jantje slingert ze vervolgens de kar in. Het duurde welgeteld drieënhalve minuut toen hij besloot, die bewuste maandag, daar geen zin meer in te hebben. “Omaaaa UIT!!”, commandeerde hij mij. “Nou vriend, je blijft gewoon nog even zitten. Kijk eens daar, we gaan lekker koekjes uitzoeken!” Vergeet het maar… als een mantra bleef hij roepen; “Omaaaaaa uit!!” Het kleine ettertje had een missie, uit die verdomde kar ontsnappen. Tot twee keer aan toe kon ik hem net op tijd nog opvangen, toen hij besloot het heft in eigen handen te nemen en er gewoon zelf uit te klimmen.
Ik was er alweer helemaal klaar mee, maar die koelkast moest toch gevuld dus deed ik het domste dat ik kon doen. Ik tilde hem eruit. Heel naïef riep ik hem nog na, toen hij er onmiddellijk vandoor ging op zijn dikke kromme pootjes, “Wel bij oma blijven hoor en zonder handjes!!” Yeah right. Van welke planeet kom jij oma? Weg was hij. Rennend achter hem aan probeerde ik hier en daar nog iets in mijn kar te gooien.
Duivel
Toen ik één pad verder glasgerinkel hoorde wist ik al hoe laat het was. Gloeiende gloeiende wat ben jij toch een etter en ik een naïef dom ding. Eenmaal de hoek om keek hij mij schuldbewust aan en sprak de legendarische woorden; “Oh neeeee!” Zelfs dat schattige handje dat hij daarbij altijd voor zijn mond slaat, kon me niet betoveren op het moment. Jij gaat die winkelwagen weer in en wel nú vriend.
Lang verhaal kort, hij zette het op een krijsen, vanuit zijn tenen. Alsof de duivel bezit van hem had genomen. Ik moest strategisch in het midden van de paden blijven, want hij had anders alle schappen leeg gemaaid. Met het zweet op mijn rug en een opspelende bonkende koppijn achter mijn slapen kwam ik bij de zelfscan aan, alwaar ik een heel goed idee kreeg. “Kom maar uit de wagen, dan mag jij ‘blieben’.” Daar had die 80 centimeter aan drama wel oren naar en hij herstelde in een split second.
Ik zette hem op het plankje voor het scanapparaat en liet hem zien wat de bedoeling was. Breed grijzend keek hij mij aan. Dit is leuk oma! Hij nam zijn taakje erg serieus en ‘bliebte’ er ingespannen op los. Soms net iets te enthousiast waardoor ik het aantal even naar beneden moest bijstellen maar hij was content, dus ik ook. Dat één en ander drie keer zo lang duurt dat deert me niet als hij zijn gemak maar even houdt.
Controle
Toen we de hele kar gescand hadden en ik hem de hemel in prees alvorens hem weer, onder protest, in de winkelwagen te droppen moest er uiteraard betaald worden. En toen ging het mis… Ik kreeg controle. Je weet wel, zo’n meisje komt dan even checken of je alles wel netjes van plan was te gaan betalen. Geen probleem, ik was alert geweest dus dat kon vast wel even snel. “Hallo mevrouw, ik moet even wat artikelen scannen bij u.” “Geen probleem, maar kan het een beetje snel want dat ettertje daar in de winkelwagen wordt alweer ongeduldig.”
Ze lachte en verzekerde mij dat ze zo klaar zou zijn. Mis. Ze moest tien artikelen scannen en bij nummer tien ging het mis. Een zakje gehaktkruiden bleek niet gescand. “Het spijt me mevrouw, maar ik moet de hele kar nu scannen.” De hele kar? Rot op hoor, ik ben klaar tot op het bot met deze winkelsessie. Ik zocht verwoed in mijn tas naar een strip paracetamol.
Scannen kan best moeilijk zijn
Het winkelmeisje begon te scannen, maar aangezien alles al in tassen zat en ze niet erg accuraat te werk ging moest het hele proces nog twee keer over. Inmiddels had ook het meisje zweet op haar voorhoofd en zag ik irritatie bij haar ontstaan. Irritatie dat het niet lukte én irritatie om dat ettertje, die onophoudelijk aan het gillen was in de winkelwagen. Ik kon het niet laten om de kar mét gillende dreumes nog iets dichter bij haar te zetten. Ik stress, jij ook.
Ze gaf het op, met vlekken in haar nek. “Ik snap er niets meer van”, zei ze. “Ik kom steeds op andere bedragen uit en te veel of juist te weinig artikelen.” Tja… Jouw feestje hoor, ik heb dit niet bedacht allemaal. Ze besloot op akkoord te drukken en de boel de boel te laten. “U kunt afrekenen hoor mevrouw”, riep ze terwijl ze nog net niet ging rennen om bij dat schreeuwende mormel vandaan te komen.
Het te betalen bedrag, zonder het zakje gehaktkruiden, was in eerste instantie € 97,40. Het bedrag dat ik uiteindelijk af moest rekenen na drie scansessies was € 91,60. Wie vergeet hier nu artikelen te scannen hutsefluts? De strong willed dreumes was inmiddels bedaard en keek me lachend aan. Oma is trots op je hoor jongen, jij vergat slechts één zakje gehaktkruiden van 0,79 cent. We gaan een ijsje halen.
Beeld bron: Pixabay
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke artikelen en columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!