De Biechtstoel: Was ik maar nooit met hem mee gegaan

De Biechtstoel

Het begon allemaal na mijn scheiding, nu meer dan een jaar geleden. Ik vind het best moeilijk om dit verhaal in De Biechtstoel te vertellen, maar hoop dat het me oplucht. Mijn seksleven had een boost nodig en ik stond al meer dan drie jaar droog. Een gezonde vrouw alleen moet tegenwoordig toch wel aan haar trekken kunnen komen. Een van mijn vriendinnen, al meer dan tien jaar single, had veel geluk met leuke warme contacten via een datingapp. ‘Dat is echt iets voor jou’, vertelde ze met een vette knipoog. Zo gezegd zo gedaan. 

Gisteravond rond een uur of tien hoorde ik mijn mobiel het onmiskenbare geluid maken van een ‘match’. Ik schrok van het geluid en voelde direct een kriebel in mijn buik. Zou dit een leukerd zijn of weer zo’n lul de behanger met een te groot ego en waarschijnlijk een kleine piemel. Ik had nog niet zoveel geluk gehad als mijn vriendin, die er ondertussen leutig op los neukte. Het profiel van deze meneer was zeer aanlokkelijk, het enige wat mij misschien een beetje mijn wenkbrauwen deed fronsen was het zinnetje;

Voorkeur voor BDSM

Nu had ik daar, aan de lijve, geen ervaring mee, behalve de film en het boek Fifty shades of gray en die vond ik destijds redelijk vermakelijk. Ik besloot de stoute schoentjes aan te trekken en stuurde hem een berichtje, waarop hij direct op reageerde. Na een paar zinnen te hebben uitgewisseld, besluiten we elkaar nummers uit te wisselen en elkaar te spreken ipv. te appen. De man in kwestie, laten we hem ‘Stephan’ noemen had een aangenaam stemgeluid en we raakten snel verwikkeld in een open spontaan gesprek. Na twee uur met elkaar gesproken te hebben, vroeg hij of ik de volgende dag s avonds wat met hem wil drinken op een terrasje. Daar had ik wel oren naar. 

Stephan was echt een leukerd om te zien. Ik kon mijn geluk niet op die volgende dag, toen hij op mij af kwam open. Het gesprek verliep weer soepel en naarmate de glazen wijn rijkelijk vloeide, steeds warmer. Na drie wijntjes vroeg Stephan of ik mee naar zijn huis wilde gaan. In mijn achterhoofd hoor ik mijn vriendin nog zeggen, niet te snel af spreken bij een vreemde vent thuis. Lichtelijk aangeschoten besloot ik mijn stoute schoenen aan te houden en met hem mee te gaan.  

De sfeer sloeg om

Eenmaal bij Stephan thuis liet hij er geen gras over groeien. Na nog een glas wijn nam hij mij mee naar zijn slaapkamer. Wat begint als een enorme hitsige vrijpartij eindigt in iets waar ik eigenlijk liever niet aan terugdenk. Stephan hijgt in mijn oor mij te willen wurgen tijdens het neuken. Ik kijk hem aan en weet dan dat het voor mij de hoogste tijd wordt om dit af te breken zolang het nog kan. Ik antwoord dat het voor mij niets is en of het ook op de gewone manier kan. 

Zonder waarschuwing legt hij zijn handen om mijn hals en begint mijn keel dicht te knijpen. Paniek stijgt vanuit mijn tenen omhoog naar mijn brein. Ik probeer hem van mij af te duwen en roep duidelijk: ‘Nee, dit is niet wat ik wil!’ Stephan hoort mij niet en kijkt mij aan met een donkere blik in zijn ogen terwijl hij met zijn andere hand plots mijn jurk kapot scheurt. Dan word ik boos en grijp met beide handen in zijn kruis en knijp heel erg hard, lang en intens met alle kracht die ik in mij heb. En dat hielp, nog geen vijf minuten later sta ik met knikkende knieën op straat. 

Mijn benen voelen als een te zware dikke pudding en weigeren nog een stap te verzetten. Met al mijn wilskracht sleep ik mezelf voort in de richting van mijn geparkeerde auto. De adrenaline giert door mijn keel, mijn hele lichaam is verzuurd van de enorme stress en emoties over datgene mij zojuist is overkomen. Met mijn ene hand probeer ik de striemen in mijn hals te bedekken, de andere hand houd angstvallig mijn kapot gescheurde zomerjurkje, inclusief bloemetjesprint, bij elkaar. Het stuk terug naar de veiligheid van mijn auto, had op de heenweg veel korter geleken. Hoe had ik zo stom kunnen zijn? Wie kan ik dit ooit vertellen? De schaamte is te groot. 

Beeld bron: iStock

Elke week vertelt een lezer anoniem zijn of haar geheim aan Tv-Vrouw. Je hart luchten aan een vreemde, zonder dat iemand weet dat jij het bent. Heb jij ook iets op te biechten en wil je anoniem je verhaal kwijt in ‘De Biechtstoel’, stuur dan een mailtje naar de redactie via redactie@tv-vrouw.nl . 

Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke artikelen en columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!

Home » Lifestyle » lezersbrief 8 De Biechtstoel